2 Moshéh 14

2 Moshéh (Exodus) 14

Door de Schelfzee

1. Toen sprak Yâ-hwéh tot Moshéh: 2. “Spreek tot de Israëlieten en zeg dat zij terugkeren en hun kamp opslaan voor Pi-Hachiroth, tussen Migdol en de zee, voor Baäl-Zefon. Daartegenover moet je je kamp opslaan, bij de zee. 3. De farao zal dan van de Israëlieten zeggen: Zij zijn in het land verdwaald. De woestijn heeft hen ingesloten.
4. En Ik zal het hart van de farao verharden, zodat hij hen achtervolgt. Dan zal Ik ten koste van de farao en ten koste van heel zijn leger geëerd worden, zodat de Egyptenaren zullen weten dat Ik Yâ-hwéh ben”. En zo deden zij. 5. Toen de koning van Egypte verteld werd dat het volk gevlucht was, keerde het hart van de farao en zijn dienaren zich tegen het volk, en zij zeiden: Hoe hebben we dit kunnen doen, dat wij Israël uit onze dienst hebben laten gaan? 6. Hij spande zijn strijdwagen in en nam zijn volk met zich mee. 7. Hij nam ook zeshonderd van de beste strijdwagens mee, ja, alle strijdwagens van Egypte, met op elk daarvan officieren. 8. Want Yâ-hwéh verhardde het hart van de farao, de koning van Egypte, zodat hij de Israëlieten achtervolgde. Maar de Israëlieten waren door een opgeheven hand geleid. 9. De Egyptenaren, met al de paarden en strijdwagens van de farao, en zijn ruiters, en zijn leger achtervolgden hen en haalden hen in waar zij hun kamp hadden opgeslagen, bij de zee, bij Pi-Hachiroth, voor Baäl-Zefon. 10. Toen de farao dichtbij gekomen was, sloegen de Israëlieten hun ogen op, en zie, de Egyptenaren trokken achter hen aan. Toen werden de Israëlieten zeer bevreesd en riepen tot Yâ-hwéh, 11. en zij zeiden tegen Moshéh: “Waren er in Egypte geen graven, dat je ons hebt meegenomen om in de woestijn te sterven? Hoe heb je dit met ons kunnen doen door ons uit Egypte te leiden? 12. Was dit niet wat wij in Egypte al tegen u zeiden: Laat ons met rust, laten wij de Egyptenaren maar dienen? Want het is beter voor ons de Egyptenaren te dienen dan in de woestijn te sterven”. 13. Maar Moshéh zei tegen het volk: “Wees niet bevreesd, houd stand, zie de glorie van Yâ-hwéh dat Hij vandaag nog voor je zal bewerken! Want de Egyptenaren die je vandaag ziet, zal je tot in eeuwigheid niet meer terugzien. 14. Yâ-hwéh zal voor je strijden, en je moet stil zijn. 15. Toen zei Yâ-hwéh tegen Moshéh: “Wat roep je tot Mij? Spreek tot de Israëlieten en zeg dat zij opbreken. 16. En jij, hef je staf op, strek je hand uit over de zee en splijt hem doormidden, zodat de Israëlieten door het midden van de zee op het droge kunnen gaan. 17. En Ik, zie, Ik zal het hart van de Egyptenaren verharden, zodat zij achter hen aan gaan. Ik zal geëerd worden ten koste van de farao en ten koste van heel zijn leger, ten koste van zijn strijdwagens en ten koste van zijn ruiters. 18. Dan zullen de Egyptenaren weten dat Ik Yâ-hwéh ben, als Ik geëerd zal worden ten koste van de farao, ten koste van zijn strijdwagens en ten koste van zijn ruiters”. 19. Toen verliet de Engel van Yâ-hwéh, Die vóór het leger van Israël uit ging, Zijn plaats en ging achter hen aan. Ook de wolkkolom verliet de plaats vóór hen en ging achter hen staan. 20. Hij kwam tussen het leger van Egypte en het leger van Israël. De wolk was duisternis en tegelijk verlichtte hij de nacht. De een kon niet in de nabijheid van de ander komen, heel de nacht. 21. Toen strekte Moshéh zijn hand uit over de zee, en Yâ-hwéh liet de zee die hele nacht wegvloeien door een krachtige oostenwind. Hij maakte de zee droog, en het water werd doormidden gespleten. 22. Zo gingen de Israëlieten midden in de zee op het droge. Het water was voor hen aan hun rechter- en linkerhand een muur.

De ondergang van de Egyptenaren

23. De Egyptenaren achtervolgden hen en kwamen hen achterna, met al de paarden van de farao, zijn strijdwagens en zijn ruiters, tot in het midden van de zee. 24. Maar het gebeurde bij het aanbreken van de dag, dat Yâ-hwéh in de vuur- en wolkkolom neerzag op het leger van de Egyptenaren, en Hij bracht het leger van de Egyptenaren in verwarring. 25. Hij liet de wielen van hun wagens wegzakken en liet ze met moeite vooruitkomen. Toen zeiden de Egyptenaren: Laten wij voor Israël vluchten, want Yâ-hwéh strijdt voor hen tegen de Egyptenaren. 26. Toen zei Yâ-hwéh tegen Moshéh: “Strek je hand uit over de zee, zodat het water terugkeert over de Egyptenaren, over hun strijdwagens en over hun ruiters”. 27. Moshéh strekte zijn hand uit over de zee, en tegen het aanbreken van de morgen vloeide de zee terug naar zijn oorspronkelijke plaats, terwijl de Egyptenaren het water tegemoetvluchtten. Zo stortte Yâ-hwéh de Egyptenaren midden in de zee. 28. Want toen het water terugvloeide, bedolf het de strijdwagens en de ruiters van het hele leger van de farao, die hen in de zee achternagekomen waren. Niet een van hen bleef er over. 29. Maar de Israëlieten gingen op het droge, midden door de zee. Het water was voor hen een muur aan hun rechter- en linkerhand. 30. Zo verloste Yâ-hwéh Israël op die dag uit de hand van de Egyptenaren. En Israël zag de Egyptenaren dood aan de oever van de zee liggen. 31. Toen zag Israël de machtige hand die Yâ-hwéh tegen de Egyptenaren gekeerd had, en het volk vreesde Yâ-hwéh en geloofde in Yâ-hwéh en in Moshéh, Zijn dienaar.

2 Moshéh 13 | 2 Moshéh | 2 Moshéh 15

Share