Markus 9

Markus 9

1. En Hij zei tegen hen: “Voorwaar, Ik zeg je dat er sommigen zijn van hen die hier staan, die de dood niet zullen proeven voordat zij gezien zullen hebben dat het Koninkrijk van Yâ-hwéh met kracht gekomen is.”

De verheerlijking

2. En na 6 dagen nam Yâhuwshúa` Petrus en Jakobus en Johannes met Zich mee en bracht hen apart op een hoge berg, alleen hen; en Hij werd voor hun ogen van gedaante veranderd. 3. En Zijn kleren werden blinkend, zeer wit, als sneeuw, zo wit als geen wolbewerker op aarde ze kan maken. 4. En aan hen verscheen Elia met Mozes en zij spraken met Yâhuwshúa`. 5. En Petrus antwoordde en zei tegen Yâhuwshúa`: “Rabbi, het is goed dat wij hier zijn; en laten wij 3 tenten maken, voor U één en voor Moshéh één en voor Elia één.” 6. Hij wist namelijk niet wat hij zei, want zij waren zeer bevreesd. 7. En er kwam een wolk, die hen overschaduwde, en uit de wolk kwam een stem, die zei: “Dit is Mijn geliefde Zoon, luister naar Hem!” 8. En plotseling, terwijl zij om zich heen keken, zagen zij niemand meer bij zich dan Yâhuwshúa` alleen. 9. En toen zij van de berg afdaalden, gebood Hij hun dat zij niemand vertellen zouden wat zij gezien hadden, voordat de Zoon des mensen uit de doden zou zijn opgestaan. 10. En zij hielden dit woord vast en stelden onder elkaar de vraag wat dat was, uit de doden opstaan. 11. En zij vroegen Hem: “Waarom zeggen de schriftgeleerden dat Elia eerst moet komen?” 12. En Hij antwoordde hun: “Elia zal wel eerst komen en alles herstellen; en het zal geschieden zoals geschreven is over de Zoon des mensen, dat Hij veel lijden zal en veracht worden. 13. Maar Ik zeg je dat Elia ook gekomen is en ze hebben met hem gedaan alles wat ze wilden, zoals over hem geschreven staat.”

De maanzieke jongen

14. En toen Hij bij de leerlingen gekomen was, zag Hij een grote menigte om hen heen en enige schriftgeleerden, die met hen aan het redetwisten waren. 15. En meteen toen heel de menigte Hem zag, waren zij ontdaan, en zij snelden naar Hem toe en begroetten Hem. 16. En Hij vroeg aan de schriftgeleerden: “Waarom redetwisten jullie met hen?” 17. En iemand uit de menigte antwoordde: “Meester, ik heb mijn zoon, die een geest heeft die maakt dat hij niet kan spreken, bij U gebracht. 18. En waar hij hem ook aangrijpt, werpt hij hem tegen de grond, en het schuim staat hem op de mond en hij knarst met zijn tanden en verstijft; en ik heb tegen leerlingen gezegd dat zij hem moesten uitdrijven, maar zij konden het niet.” 19. En Hij antwoordde hem en zei: “O ongelovig geslacht, hoelang zal Ik nog bij jullie zijn? Hoelang zal Ik jullie nog verdragen? Breng hem bij Mij.” 20. En zij brachten hem bij Hem; en toen hij Hem zag, deed de geest hem meteen stuiptrekken; en hij viel op de grond en wentelde zich met schuim op de mond. 21. En Hij vroeg aan zijn vader: “Hoelang is het al dat dit hem overkomt?” En hij zei: “Van jongs af aan. 22. En vaak heeft hij hem ook in het vuur en in het water geworpen om hem om te brengen; maar als U iets kunt, wees dan met innerlijke ontferming bewogen over ons en help ons.” 23. En Yâhuwshúa` zei tegen hem: “Als je kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft.” 24. En meteen riep de vader van het kind onder tranen: “Ik geloof, Meester! Kom mijn ongeloof te hulp.” 25. En toen Yâhuwshúa` zag dat de menigte samenstroomde, bestrafte Hij de onreine geest en zei tegen hem: “Geest die maakt dat men niet kan spreken en die doof maakt, Ik beveel je: ga uit hem weg en kom niet meer in hem terug!” 26. En onder geschreeuw en hevig stuiptrekken ging hij uit hem weg; en de jongen werd als een dode, zodat velen zeiden dat hij gestorven was. 27. En Yâhuwshúa` pakte hem bij de hand en richtte hem op; en hij stond op. 28. En toen Hij in huis gegaan was, en zij alleen waren, vroegen Zijn leerlingen Hem: “Waarom hebben wij hem niet kunnen uitdrijven?” 29. En Hij zei tegen hen: “Dit soort kan nergens anders door uitgaan dan door bidden en vasten.”

De tweede aankondiging van het lijden

30. En zij vertrokken vandaar en reisden door Galilea; en Hij wilde niet dat iemand het zou weten. 31. Want Hij gaf onderwijs aan Zijn leerlingen en zei tegen hen: “De Zoon des mensen zal overgeleverd worden in de handen van mensen en zij zullen Hem doden, en nadat Hij gedood is, zal Hij op de derde dag opstaan.” 32. Maar zij begrepen dat woord niet en zij waren bevreesd Hem ernaar te vragen. 33. En Hij kwam in Kapernaüm en toen Hij thuisgekomen was, vroeg Hij hun: “Waarover had je het met elkaar onderweg?” 34. Maar zij zwegen, want zij hadden onderweg een woordenwisseling met elkaar gehad over wie de belangrijkste was. 35. En Hij ging zitten, riep de twaalf en zei tegen hen: “Als iemand de eerste wil zijn, moet hij de laatste van allen zijn en een dienaar van allen.” 36. En Hij nam een kind, zette dat in hun midden en omarmde het, en Hij zei tegen hen: 37. “Wie één van zulke kinderen ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij; en wie Mij ontvangt, die ontvangt niet Mij, maar Hem Die Mij gezonden heeft.”

Waarschuwing tegen het geven van ergernis

38. En Johannes antwoordde Hem: “Meester, wij hebben iemand gezien die demonen uitdreef in Uw Naam, iemand die ons niet volgt; en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt.” 39. Maar Yâhuwshúa` zei: “Verbied het hem niet, want er is niemand die een kracht doen zal in Mijn Naam en kort daarna kwaad van Mij zal kunnen spreken. 40. Want wie niet tegen ons is, die is voor ons. 41. Want wie je een beker water te drinken zal geven in Mijn Naam omdat je discipelen van de Gezalfde bent, voorwaar, Ik zeg je: hij zal zijn loon beslist niet verliezen. 42. En wie één van deze kleinen, die in Mij geloven, doet struikelen, het zou beter voor hem zijn dat er een molensteen om zijn hals gedaan en hij in de zee geworpen werd. 43. En als je hand je doet struikelen, hak hem dan af; het is beter voor jou verminkt het leven in te gaan dan met 2 handen heen te gaan in de hel, in het onuitblusbare vuur, 44. waar hun worm niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt. 45. En als je voet je doet struikelen, hak hem dan af; het is beter voor jou kreupel het leven in te gaan dan met 2 voeten geworpen te worden in de hel, in het onuitblusbare vuur, 46. waar hun worm niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt. 47. En als je oog je doet struikelen, werp het dan uit; het is beter voor jou met één oog het Koninkrijk van Yâ-hwéh in te gaan dan met 2 ogen in het helse vuur geworpen te worden, 48. waar hun worm niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt. 49. Want iedereen zal met vuur gezouten worden en ieder offer zal met zout gezouten worden. 50. Het zout is goed, maar als het zout zoutloos wordt, waarmee zul je het smakelijk maken? Heb zout in jezelf en leef met elkaar in vrede.”

Markus 8 | Markus | Markus 10

Share