Spreuken 30

Spreuken 30

1. De woorden van Agur, de zoon van Jake: de last. De man spreekt tot Ithiël, tot Ithiël en Uchal. 2. Voorzeker, ik ben onverstandiger dan iemand anders, ik heb geen menselijk inzicht. 3. Ik heb geen wijsheid geleerd en de kennis van pure mensen niet bezeten. 4. Wie is er naar de hemel opgestegen en vandaar neergedaald? Wie heeft de wind in zijn handen verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft alle einden der aarde vastgesteld? Hoe is Zijn Naam en hoe is de Naam van Zijn Zoon, je weet het immers? 5. Ieder woord van Yâ-hwéh is gelouterd, Hij is een schild voor hen die tot Hem de toevlucht nemen. 6. Voeg niets toe aan Zijn woorden, anders zal Hij je straffen, omdat je een leugenaar zou blijken te zijn. 7. Twee dingen heb ik van U gevraagd, onthoud ze mij niet, voordat ik sterf: 8. Houd valsheid en leugentaal ver van mij. En: geef mij geen armoede of rijkdom, voorzie mij van mijn toegewezen deel aan brood. 9. Anders zou ik, verzadigd, U verloochenen en zeggen: “Wie is Yâ-hwéh?” of anders zou ik, arm geworden, stelen, en de Naam van mijn Almachtige aantasten. 10. Belaster een slaaf niet bij zijn heer, anders zal hij je vervloeken en zul je schuldig zijn. 11. Er is een generatie die zijn vader vervloekt en zijn moeder niet zegent, 12. een generatie die rein is in zijn eigen ogen, maar van zijn vuil niet gewassen is, 13. een generatie – wat hebben zij een hoogmoedige oogopslag – waarvan de wimpers opgetrokken zijn, 14. een generatie waarvan de tanden zwaarden, de hoektanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de armen onder de mensen te verslinden. 15. De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, Geef. Deze drie dingen worden niet verzadigd, vier zeggen niet: “Het is genoeg.” 16. Het graf, een gesloten baarmoeder, een land dat niet van water verzadigd is, en het vuur, zeggen niet: “Het is genoeg.” 17. Een oog dat een vader bespot, en de gehoorzaamheid aan de moeder veracht, zullen de raven van de beek uitpikken, de jongen van de arend zullen het opeten. 18. Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier zijn er die ik niet kan vatten: 19. de weg van de arend in de lucht, de weg van een slang op een rots, de weg van een schip in het hart van de zee, en de weg van een man bij een meisje. 20. Zo is de weg van een overspelige vrouw: zij eet, wist haar mond af en zegt: “Ik heb geen onrecht bedreven.” 21. Onder drie dingen siddert de aarde, ja, onder vier die ze niet kan dragen: 22. onder een dienaar, als hij koning wordt, onder een dwaas, als hij met brood verzadigd wordt, 23. onder een gehate vrouw, als zij gehuwd wordt, en onder een slavin, als zij de bezittingen van haar meesteres erft. 24. Deze vier zijn het kleinst op aarde, maar wijs zijn ze, wijs gemaakt: 25. de mieren zijn een volk zonder kracht, maar in de zomer bereiden ze hun voedsel, 26. klipdassen zijn een volk zonder macht, maar ze bouwen hun huis in de rots, 27. de sprinkhaan heeft geen koning, maar hij trekt gezamenlijk ordelijk op, 28. een hagedis kun je met beide handen grijpen, maar hij zit in de paleizen van de koning. 29. Deze drie hebben een voorname tred, ja, vier hebben een statige gang: 30. een leeuw, de machtige onder de dieren, voor niemand maakt hij rechtsomkeert, 31. een ranke haan, of een bok, en een koning met krijgsvolk bij zich. 32. Als je dwaas gehandeld hebt door je te verheffen, en als je het je voorgenomen hebt: de hand op de mond! 33. Want druk op de melk brengt boter voort, druk op de neus brengt bloed voort, druk van de toorn brengt onenigheid voort.

Spreuken 29 | Spreuken | Spreuken 31

Share