Een bruid in Kirgizië

In de bergen, heuvels, valleien, steden en dorpen van Kirgizië komen veel jonge vrouwen plotseling en onverwacht tot de ontdekking dat ze getrouwd zijn. Dat gebeurt op een manier die moet veranderen. Zoals veel Westerse, Afrikaanse en Aziatische samenlevingen nodig bevrijd moeten worden van hun pornoverslavingen en vrije seks, zo heeft Kirgizië een behoorlijk sociaal probleem op het gebied van het huwelijk.

Bijna 40% van alle bruiden in Kirgizië wordt eenvoudigweg gekidnapt en onder dwang uitgehuwelijkt. Dit is een stammentraditie die vele generaties teruggaat. Voor veel mensen is het ‘een traditie’, maar in feite druist het volledig in tegen één van de tien geboden: ‘Gij zult niet stelen’. In de periode dat het land deel uitmaakte van de Sovjet-Unie werden deze praktijken weliswaar de kop ingedrukt, maar ze werden nooit helemaal uitgeroeid. En de laatste tientallen jaren is de gewoonte weer snel in omvang toegenomen. Gelukkig vloeit een kleine meerderheid van alle huwelijken in het land voort uit afspraken en onderhandelingen waarin beide partijen het eens zijn geworden. Het kidnappen van een bruid is illegaal, maar de meeste overtreders worden niet vervolgd. De islam spreekt zich eveneens uit tegen gedwongen huwelijken.

In de meeste gevallen stemmen de jonge vrouwen niet in met de kidnapping en vaak wordt het ‘huwelijk’ geconsumeerd doordat ze eenvoudigweg verkracht worden. Sommige meisjes geven wel hun toestemming om verdere problemen te voorkomen; anderen nemen oprecht het besluit om hun ‘lotsbestemming’ te accepteren. In al deze gevallen worden de families uitgenodigd en wordt het huwelijk gesloten. Veel meisjes blijven bij hun nieuwe echtgenoot, maar er zijn ook die proberen te ontkomen. Een minderheid van de jonge vrouwen pleegt zelfmoord; soms worden ze vermoord als ze weigeren mee te werken. Vooral het psychologische trauma is ingrijpend.
In onze beleving is het gebruikelijk dat een jonge man probeert een ‘afspraakje’ te maken met een meisje. Maar een ‘date’ op de westerse manier is vrijwel onmogelijk in Kirgizië. De Kirgizische samenleving stelt stevige grenzen aan de hoeveelheid tijd die een jong stel met elkaar mag doorbrengen. Het komt ook voor dat een familie een ontmoeting probeert te bewerkstelligen. Soms pakt dit goed uit en dan wordt een huwelijk geregeld. Maar jonge mannen komen vaak in een moeilijke positie als blijkt dat ze om uiteenlopende redenen – financieel, qua achtergrond, of om sociale of persoonlijke redenen – niet in het huwelijk kunnen treden. In zulke gevallen gaan ze vaak actief over tot kidnapping, met de actieve medewerking van hun vrienden (in 80 tot 90% van de gevallen) en hun netwerk van familieleden (ouders, broers, ooms en tantes en neven). Er wordt overlegd over de goede en slechte eigenschappen van de beoogde bruid en er worden plannen ontwikkeld.

Jonge vrouwen worden ontvoerd op vrijwel elke willekeurige tijd en plaats. Het kan thuis gebeuren, in het openbaar of zelfs als ze op de velden aan het werk zijn. De gekidnapte bruid wordt meestal afgeleverd bij de familie van de bruidegom en diens vrouwelijke kennissenkring wordt ingehuurd om het meisje over te halen om haar lot te accepteren en haar nieuwe echtgenoot met vreugde te begroeten. Velen van hen zeggen dan: ‘Ik werd ook ontvoerd, we zijn allemaal ontvoerd. Zo gaat dat nu eenmaal.’

Gebed

  • Veel moslims in Kirgizië doen hun best om langs verschillende wegen verandering te brengen in deze situatie. Ik bid tot U, God, dat het Kirgizische volk daadwerkelijk een andere hartsgesteldheid krijgt ten aanzien van deze problematiek.
  • Ik bid voor genezing voor degenen die lijden onder deze praktijken.
  • Ik vraag U, Heer God, om de Kirgizische bevolking meer inzicht te verschaffen over de ware aard en de bedoeling van het huwelijk (Efeziërs 5:21-33).
  • Voor allochtone christenen met een moslimachtergrond en geringe aantallen (bijv. Koerden, Afghanen, Somaliërs) is het vaak moeilijk om een goede partner te vinden. Ik bid dat ze op God blijven vertrouwen en dat ze een geschikte partner vinden.
Share