1. In die dagen was er geen koning in Israël. En in die dagen zocht de stam van de Danieten voor zich een erfelijk bezit om er te wonen, want tot op die dag was hun onder de stammen van Israël niet voldoende erfelijk bezit toegevallen. 2. Daarom stuurden de Danieten uit hun hele geslacht vijf mannen, strijdbare mannen uit Zora en uit Esthaol, om het land te verkennen en om het te doorzoeken. En zij zeiden tegen hen: “Ga op weg, doorzoek het land.” En zij kwamen in het bergland van Efraïm bij het huis van Micha en overnachtten daar. 3. En toen zij bij het huis van Micha waren, herkenden zij de stem van de jonge man, de Leviet. Zij weken van hun weg af en zeiden tegen hem: “Wie heeft je hier gebracht, wat doe je hier en wat heb je hier te maken?” 4. Daarop zei hij tegen hen: “Zo en zo heeft Micha met mij gedaan. Hij heeft mij ingehuurd en ik ben voor hem tot een priester. 5. En zij zeiden tegen hem: Raadpleeg Yâ-hwéh Yâhuwshúa` toch. Dan weten wij of onze weg, die wij gaan, voorspoedig zal zijn.” 6. En de priester zei tegen hen: “Ga in vrede. Je weg, waarlangs je zult gaan, is Yâ-hwéh Yâhuwshúa` welgevallig.” 7. Vervolgens gingen de vijf mannen op weg en kwamen in Laïs. En zij zagen het volk dat er onbezorgd woonde, volgens de wijze van de Sidoniërs: rustig en onbezorgd. En er was geen machthebber in het land die iemand om enige zaak lastigviel. Ook waren zij ver verwijderd van de Sidoniërs en hadden zij niets met andere mensen van doen. 8. Daarna kwamen zij terug bij hun broeders in Zora en Esthaol, en hun broeders zeiden tegen hen: “Wat heb jullie te zeggen?” 9. En zij zeiden: “Sta op, en laten wij tegen hen optrekken. Wij hebben het land namelijk gezien en zie, het is zeer goed. Zou je dan niets doen? Aarzel niet om te gaan, het land binnen te trekken en het in bezit te nemen. 10. Als je daar komt, tref je een onbezorgd volk aan en het land is naar beide kanten ruim genoeg. Ja, Yâ-hwéh Yâhuwshúa` heeft het in je hand gegeven: een plaats waar geen gebrek is aan iets wat er op de aarde is.” 11. Toen braken ze vandaar op, vanuit het geslacht van de Danieten, vanuit Zora en Esthaol: zeshonderd man, met hun wapenrusting aan. 12. En zij trokken op en sloegen hun kamp op bij Kirjath-Jearim in Juda. Daarom noemden zij deze plaats Machane-Dan, tot op deze dag. Zie, het ligt achter Kirjath-Jearim. 13. Vervolgens trokken zij vandaar verder naar het bergland van Efraïm en kwamen zij bij het huis van Micha. 14. Toen namen de vijf mannen die eropuit gegaan waren om het land van Laïs te verkennen, het woord en zeiden tegen hun broeders: “Weet je ook dat er in die huizen een efod is, en afgodsbeeldjes en een gesneden en een gegoten beeld? Welnu, weet wat je te doen staat.” 15. Toen weken zij af van hun weg en kwamen bij het huis van de jongeman, de Leviet, het huis van Micha, en zij vroegen hem naar zijn welstand. 16. En de zeshonderd mannen van de Danieten bleven, met hun wapenrusting aan, bij de ingang van de poort staan. 17. De vijf mannen die op weg waren om het land te verkennen, liepen echter door. Zij gingen daar naar binnen en namen het gesneden beeld, de efod, de afgodsbeeldjes en het gegoten beeld weg. Nu stond de priester bij de ingang van de poort, bij de zeshonderd mannen met hun wapenrusting aan. 18. Toen zij die het huis van Micha waren binnengegaan, het gesneden beeld, de efod en de afgodsbeeldjes en het gegoten beeld wegnamen, zei de priester tegen hen: “Wat doe je?” 19. Daarop zeiden zij tegen hem: “Zwijg, leg je hand op je mond en ga met ons mee. Wees voor ons tot een vader en een priester. Is het beter dat je een priester bent voor het huis van één man of dat je een priester bent voor een stam en een geslacht in Israël?” 20. Toen werd het hart van de priester vrolijk en hij nam de efod, de afgodsbeeldjes en het gesneden beeld en voegde zich bij het volk. 21. Vervolgens keerden zij om en trokken zij verder. En zij lieten de kleine kinderen, het vee en de bagage voor zich uit gaan. 22. Toen zij ver bij het huis van Micha vandaan waren, werden de mannen die in de huizen bij het huis van Micha woonden, bijeengeroepen. Zij haalden de Danieten in 23. en riepen de Danieten toe, waarop die zich omkeerden en tegen Micha zeiden: “Wat is er met je, dat je al die mensen bijeengeroepen hebt?” 24. Daarop zei hij: “Je hebt mijn goden, die ik gemaakt heb, meegenomen, evenals de priester, en bent weggegaan. Wat heb ik nu nog? Waarom zeg je dan tegen mij: Wat is er met je?” 25. Maar de Danieten zeiden tegen hem: “Laat je stem niet horen bij ons, want anders zullen mannen, verbitterd van gemoed, je aanvallen, en dan zul je je leven verliezen en het leven van je gezin.” 26. Daarop gingen de Danieten huns weegs, en Micha, die zag dat zij sterker waren dan hij, keerde om en ging terug naar zijn huis. 27. Zij hadden dus meegenomen wat Micha had gemaakt, alsook de priester die hij had gehad, en kwamen in Laïs, bij een rustig en onbezorgd volk, en zij sloegen hen met de scherpte van het zwaard. En de stad verbrandden zij met vuur. 28. En er was niemand die hen redde, want het lag ver van Sidon vandaan en zij hadden niets met andere mensen van doen. Het lag in het dal dat bij Beth-Rechob ligt. Daarna herbouwden zij de stad en gingen er wonen. 29. Zij gaven de stad de naam Dan, naar de naam van hun vader Dan, die een zoon van Israël was. Vroeger was de naam van de stad echter Laïs. 30. En de Danieten richtten het gesneden beeld voor zich op. En Jonathan, de zoon van Gersom, de zoon van Manasse, hij en zijn zonen, waren priesters voor de stam van de Danieten, tot op de dag dat het land in ballingschap werd gevoerd. 31. Zo richtten zij het gesneden beeld voor zich op dat Micha gemaakt had, al de dagen dat het huis van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` in Silo was.
Rechters 18
Rechters 18
De Danieten zoeken nieuw land
1. In die dagen was er geen koning in Israël. En in die dagen zocht de stam van de Danieten voor zich een erfelijk bezit om er te wonen, want tot op die dag was hun onder de stammen van Israël niet voldoende erfelijk bezit toegevallen. 2. Daarom stuurden de Danieten uit hun hele geslacht vijf mannen, strijdbare mannen uit Zora en uit Esthaol, om het land te verkennen en om het te doorzoeken. En zij zeiden tegen hen: “Ga op weg, doorzoek het land.” En zij kwamen in het bergland van Efraïm bij het huis van Micha en overnachtten daar. 3. En toen zij bij het huis van Micha waren, herkenden zij de stem van de jonge man, de Leviet. Zij weken van hun weg af en zeiden tegen hem: “Wie heeft je hier gebracht, wat doe je hier en wat heb je hier te maken?” 4. Daarop zei hij tegen hen: “Zo en zo heeft Micha met mij gedaan. Hij heeft mij ingehuurd en ik ben voor hem tot een priester. 5. En zij zeiden tegen hem: Raadpleeg Yâ-hwéh Yâhuwshúa` toch. Dan weten wij of onze weg, die wij gaan, voorspoedig zal zijn.” 6. En de priester zei tegen hen: “Ga in vrede. Je weg, waarlangs je zult gaan, is Yâ-hwéh Yâhuwshúa` welgevallig.” 7. Vervolgens gingen de vijf mannen op weg en kwamen in Laïs. En zij zagen het volk dat er onbezorgd woonde, volgens de wijze van de Sidoniërs: rustig en onbezorgd. En er was geen machthebber in het land die iemand om enige zaak lastigviel. Ook waren zij ver verwijderd van de Sidoniërs en hadden zij niets met andere mensen van doen. 8. Daarna kwamen zij terug bij hun broeders in Zora en Esthaol, en hun broeders zeiden tegen hen: “Wat heb jullie te zeggen?” 9. En zij zeiden: “Sta op, en laten wij tegen hen optrekken. Wij hebben het land namelijk gezien en zie, het is zeer goed. Zou je dan niets doen? Aarzel niet om te gaan, het land binnen te trekken en het in bezit te nemen. 10. Als je daar komt, tref je een onbezorgd volk aan en het land is naar beide kanten ruim genoeg. Ja, Yâ-hwéh Yâhuwshúa` heeft het in je hand gegeven: een plaats waar geen gebrek is aan iets wat er op de aarde is.” 11. Toen braken ze vandaar op, vanuit het geslacht van de Danieten, vanuit Zora en Esthaol: zeshonderd man, met hun wapenrusting aan. 12. En zij trokken op en sloegen hun kamp op bij Kirjath-Jearim in Juda. Daarom noemden zij deze plaats Machane-Dan, tot op deze dag. Zie, het ligt achter Kirjath-Jearim. 13. Vervolgens trokken zij vandaar verder naar het bergland van Efraïm en kwamen zij bij het huis van Micha. 14. Toen namen de vijf mannen die eropuit gegaan waren om het land van Laïs te verkennen, het woord en zeiden tegen hun broeders: “Weet je ook dat er in die huizen een efod is, en afgodsbeeldjes en een gesneden en een gegoten beeld? Welnu, weet wat je te doen staat.” 15. Toen weken zij af van hun weg en kwamen bij het huis van de jongeman, de Leviet, het huis van Micha, en zij vroegen hem naar zijn welstand. 16. En de zeshonderd mannen van de Danieten bleven, met hun wapenrusting aan, bij de ingang van de poort staan. 17. De vijf mannen die op weg waren om het land te verkennen, liepen echter door. Zij gingen daar naar binnen en namen het gesneden beeld, de efod, de afgodsbeeldjes en het gegoten beeld weg. Nu stond de priester bij de ingang van de poort, bij de zeshonderd mannen met hun wapenrusting aan. 18. Toen zij die het huis van Micha waren binnengegaan, het gesneden beeld, de efod en de afgodsbeeldjes en het gegoten beeld wegnamen, zei de priester tegen hen: “Wat doe je?” 19. Daarop zeiden zij tegen hem: “Zwijg, leg je hand op je mond en ga met ons mee. Wees voor ons tot een vader en een priester. Is het beter dat je een priester bent voor het huis van één man of dat je een priester bent voor een stam en een geslacht in Israël?” 20. Toen werd het hart van de priester vrolijk en hij nam de efod, de afgodsbeeldjes en het gesneden beeld en voegde zich bij het volk. 21. Vervolgens keerden zij om en trokken zij verder. En zij lieten de kleine kinderen, het vee en de bagage voor zich uit gaan. 22. Toen zij ver bij het huis van Micha vandaan waren, werden de mannen die in de huizen bij het huis van Micha woonden, bijeengeroepen. Zij haalden de Danieten in 23. en riepen de Danieten toe, waarop die zich omkeerden en tegen Micha zeiden: “Wat is er met je, dat je al die mensen bijeengeroepen hebt?” 24. Daarop zei hij: “Je hebt mijn goden, die ik gemaakt heb, meegenomen, evenals de priester, en bent weggegaan. Wat heb ik nu nog? Waarom zeg je dan tegen mij: Wat is er met je?” 25. Maar de Danieten zeiden tegen hem: “Laat je stem niet horen bij ons, want anders zullen mannen, verbitterd van gemoed, je aanvallen, en dan zul je je leven verliezen en het leven van je gezin.” 26. Daarop gingen de Danieten huns weegs, en Micha, die zag dat zij sterker waren dan hij, keerde om en ging terug naar zijn huis. 27. Zij hadden dus meegenomen wat Micha had gemaakt, alsook de priester die hij had gehad, en kwamen in Laïs, bij een rustig en onbezorgd volk, en zij sloegen hen met de scherpte van het zwaard. En de stad verbrandden zij met vuur. 28. En er was niemand die hen redde, want het lag ver van Sidon vandaan en zij hadden niets met andere mensen van doen. Het lag in het dal dat bij Beth-Rechob ligt. Daarna herbouwden zij de stad en gingen er wonen. 29. Zij gaven de stad de naam Dan, naar de naam van hun vader Dan, die een zoon van Israël was. Vroeger was de naam van de stad echter Laïs. 30. En de Danieten richtten het gesneden beeld voor zich op. En Jonathan, de zoon van Gersom, de zoon van Manasse, hij en zijn zonen, waren priesters voor de stam van de Danieten, tot op de dag dat het land in ballingschap werd gevoerd. 31. Zo richtten zij het gesneden beeld voor zich op dat Micha gemaakt had, al de dagen dat het huis van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` in Silo was.