1. Rehabeam ging naar Sichem, want heel Israël was naar Sichem gekomen om hem koning te maken. 2. Het gebeurde nu, toen Jerobeam, de zoon van Nebat, dit hoorde, terwijl hij nog in Egypte was – want hij was gevlucht voor koning Salomo en Jerobeam woonde in Egypte – 3. dat zij een bode stuurden en hem lieten roepen. Toen kwam Jerobeam, met heel de gemeente van Israël, en zij spraken tot Rehabeam: 4. “Uw vader heeft ons juk hard gemaakt; maakt u het harde dienstwerk voor uw vader en zijn zware juk, dat hij ons heeft opgelegd nu lichter, dan zullen wij u dienen.” 5. Hij zei tegen hen: “Ga en kom over drie dagen bij mij terug.” En het volk ging weg. 6. Koning Rehabeam pleegde overleg met de oudsten die bij zijn vader Salomo in dienst waren geweest, toen die nog leefde, en zei: “Wat raadt je aan om dit volk te antwoorden?” 7. Zij spraken tot hem: “Als u heden een dienaar voor dit volk wilt zijn, en als u hen dient, hun antwoord geeft en goede woorden tot hen spreekt, dan zullen zij alle dagen uw dienaren zijn.” 8. Maar hij verwierp de raad van de oudsten die zij hem hadden gegeven, en pleegde overleg met de jonge mannen die met hem waren opgegroeid en bij hem in dienst waren. 9. Hij zei tegen hen: “Wat raadt je aan dat wij dit volk zullen antwoorden, dat tot mij sprak: Maak het juk dat je vader ons opgelegd heeft, lichter?” 10. De jonge mannen, die met hem waren opgegroeid, spraken tot hem: “Dit moet u zeggen tegen dat volk dat tot u heeft gesproken: Uw vader heeft ons juk zwaar gemaakt, maar maakt u het voor ons lichter. Dit moet u tot hen spreken: Mijn pink is dikker dan het middel van mijn vader. 11. Welnu, mijn vader heeft een zwaar juk op u geladen, maar ik zal aan uw juk nog meer toevoegen. Mijn vader heeft u met gesels gehoorzaamheid bijgebracht, maar ík zal u met schorpioenen gehoorzaamheid bijbrengen.” 12. Toen kwam Jerobeam met heel het volk bij Rehabeam, op de derde dag, zoals de koning had gesproken: “Kom op de derde dag bij mij terug.” 13. En de koning gaf het volk een hard antwoord, want hij verwierp de raad van de oudsten die hem raad gegeven hadden. 14. Hij sprak tot hen overeenkomstig de raad van de jonge mannen: “Mijn vader heeft uw juk zwaar gemaakt, maar ík zal aan uw juk nog meer toevoegen. Mijn vader heeft u met gesels gehoorzaamheid bijgebracht, maar ík zal u met schorpioenen gehoorzaamheid bijbrengen.” 15. Dus luisterde de koning niet naar het volk. Deze ommekeer kwam namelijk van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`, opdat Hij Zijn woord gestand zou doen dat Yâ-hwéh Yâhuwshúa` door de dienst van Ahia uit Silo tot Jerobeam, de zoon van Nebat, had gesproken. 16. Toen heel Israël zag dat de koning niet naar hen geluisterd had, gaf het volk de koning ten antwoord: “Wat voor deel hebben wij aan David? Wij hebben geen erfelijk bezit met de zoon van Isaï. Naar je tenten, Israël! Zorg nu voor je eigen huis, David!” En Israël ging naar zijn tenten. 17. Maar wat betreft de Israëlieten die in de steden van Juda woonden, over hen bleef Rehabeam koning. 18. Toen stuurde koning Rehabeam Adoram, die over de herendienst ging. Maar heel Israël stenigde hem met stenen, zodat hij stierf. Koning Rehabeam had echter de moed om op de wagen te klimmen om naar Jeruzalem te vluchten. 19. Zo werden de Israëlieten afvallig van het huis van David, tot op deze dag. 20. En het gebeurde, toen heel Israël hoorde dat Jerobeam was teruggekeerd, dat zij hem naar de volksvergadering lieten roepen, en hem over heel Israël koning maakten. Niemand volgde het huis van David dan alleen de stam van Juda. 21. Toen Rehabeam in Jeruzalem aangekomen was, riep hij heel het huis van Juda en de stam van Benjamin bijeen, honderdtachtigduizend van de beste manschappen, geoefend in de strijd, om tegen het huis van Israël oorlog te voeren en het koningschap aan Rehabeam, de zoon van Salomo, terug te brengen. 22. Maar het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` kwam tot Semaja, de man van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`: 23. “Zeg tegen Rehabeam, de zoon van Salomo, de koning van Juda, en tegen heel het huis van Juda en Benjamin en de rest van het volk: 24. Zo zegt Yâ-hwéh Yâhuwshúa`: “Je mag niet optrekken of strijden tegen je broeders, de Israëlieten. Keer terug, ieder naar zijn huis, want deze zaak is bij Mij vandaan gekomen.”” Zij luisterden naar het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` en keerden terug om weg te gaan, overeenkomstig het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`.
De kalverdienst van Jerobeam
25. Jerobeam bouwde Sichem uit, in het bergland van Efraïm, en ging daar wonen. Naderhand vertrok hij vandaar en bouwde Penuel. 26. En Jerobeam zei in zijn hart: “Nu zal het koninkrijk weer aan het huis van David komen. 27. Als dit volk optrekt om offers te brengen in het huis van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` in Jeruzalem, zal het hart van dit volk terugkeren naar hun heer, naar Rehabeam, de koning van Juda. Dan zullen zij mij doden en terugkeren naar Rehabeam, de koning van Juda.” 28. Daarom pleegde de koning overleg en maakte twee gouden kalveren. Hij zei tegen het volk: “Het is te veel voor jullie om op te trekken naar Jeruzalem. Zie je goden, Israël, die je uit het land Egypte hebben doen optrekken.” 29. En hij plaatste het ene in Bethel, en het andere zette hij in Dan. 30. Dit werd aanleiding tot zonde, want het volk liep vóór het ene uit, tot aan Dan toe. 31. Hij maakte ook een tempel op de offerhoogten en hij stelde priesters aan uit alle geledingen van het volk, die niet tot de nakomelingen van Levi behoorden. 32. Verder stelde Jerobeam een feest in voor in de achtste maand, op de vijftiende dag van de maand, zoals het feest dat in Juda gevierd werd, en hij besteeg dan het altaar. Zo deed hij ook in Bethel door offers te brengen aan de kalveren die hij gemaakt had. Hij stelde ook in Bethel priesters aan voor de offerhoogten die hij gemaakt had. 33. Ook bracht hij brandoffers op het altaar dat hij in Bethel gemaakt had, op de vijftiende dag van de achtste maand, in de maand die hij in zijn eigen hart bedacht had. Zo stelde hij voor de Israëlieten een feest in en offerde op het altaar door reukoffers te brengen.
1 Koningen 12
1 Koningen 12
Verzoek van Israël om verlichting van lasten
1. Rehabeam ging naar Sichem, want heel Israël was naar Sichem gekomen om hem koning te maken. 2. Het gebeurde nu, toen Jerobeam, de zoon van Nebat, dit hoorde, terwijl hij nog in Egypte was – want hij was gevlucht voor koning Salomo en Jerobeam woonde in Egypte – 3. dat zij een bode stuurden en hem lieten roepen. Toen kwam Jerobeam, met heel de gemeente van Israël, en zij spraken tot Rehabeam: 4. “Uw vader heeft ons juk hard gemaakt; maakt u het harde dienstwerk voor uw vader en zijn zware juk, dat hij ons heeft opgelegd nu lichter, dan zullen wij u dienen.” 5. Hij zei tegen hen: “Ga en kom over drie dagen bij mij terug.” En het volk ging weg. 6. Koning Rehabeam pleegde overleg met de oudsten die bij zijn vader Salomo in dienst waren geweest, toen die nog leefde, en zei: “Wat raadt je aan om dit volk te antwoorden?” 7. Zij spraken tot hem: “Als u heden een dienaar voor dit volk wilt zijn, en als u hen dient, hun antwoord geeft en goede woorden tot hen spreekt, dan zullen zij alle dagen uw dienaren zijn.” 8. Maar hij verwierp de raad van de oudsten die zij hem hadden gegeven, en pleegde overleg met de jonge mannen die met hem waren opgegroeid en bij hem in dienst waren. 9. Hij zei tegen hen: “Wat raadt je aan dat wij dit volk zullen antwoorden, dat tot mij sprak: Maak het juk dat je vader ons opgelegd heeft, lichter?” 10. De jonge mannen, die met hem waren opgegroeid, spraken tot hem: “Dit moet u zeggen tegen dat volk dat tot u heeft gesproken: Uw vader heeft ons juk zwaar gemaakt, maar maakt u het voor ons lichter. Dit moet u tot hen spreken: Mijn pink is dikker dan het middel van mijn vader. 11. Welnu, mijn vader heeft een zwaar juk op u geladen, maar ik zal aan uw juk nog meer toevoegen. Mijn vader heeft u met gesels gehoorzaamheid bijgebracht, maar ík zal u met schorpioenen gehoorzaamheid bijbrengen.” 12. Toen kwam Jerobeam met heel het volk bij Rehabeam, op de derde dag, zoals de koning had gesproken: “Kom op de derde dag bij mij terug.” 13. En de koning gaf het volk een hard antwoord, want hij verwierp de raad van de oudsten die hem raad gegeven hadden. 14. Hij sprak tot hen overeenkomstig de raad van de jonge mannen: “Mijn vader heeft uw juk zwaar gemaakt, maar ík zal aan uw juk nog meer toevoegen. Mijn vader heeft u met gesels gehoorzaamheid bijgebracht, maar ík zal u met schorpioenen gehoorzaamheid bijbrengen.” 15. Dus luisterde de koning niet naar het volk. Deze ommekeer kwam namelijk van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`, opdat Hij Zijn woord gestand zou doen dat Yâ-hwéh Yâhuwshúa` door de dienst van Ahia uit Silo tot Jerobeam, de zoon van Nebat, had gesproken. 16. Toen heel Israël zag dat de koning niet naar hen geluisterd had, gaf het volk de koning ten antwoord: “Wat voor deel hebben wij aan David? Wij hebben geen erfelijk bezit met de zoon van Isaï. Naar je tenten, Israël! Zorg nu voor je eigen huis, David!” En Israël ging naar zijn tenten. 17. Maar wat betreft de Israëlieten die in de steden van Juda woonden, over hen bleef Rehabeam koning. 18. Toen stuurde koning Rehabeam Adoram, die over de herendienst ging. Maar heel Israël stenigde hem met stenen, zodat hij stierf. Koning Rehabeam had echter de moed om op de wagen te klimmen om naar Jeruzalem te vluchten. 19. Zo werden de Israëlieten afvallig van het huis van David, tot op deze dag. 20. En het gebeurde, toen heel Israël hoorde dat Jerobeam was teruggekeerd, dat zij hem naar de volksvergadering lieten roepen, en hem over heel Israël koning maakten. Niemand volgde het huis van David dan alleen de stam van Juda. 21. Toen Rehabeam in Jeruzalem aangekomen was, riep hij heel het huis van Juda en de stam van Benjamin bijeen, honderdtachtigduizend van de beste manschappen, geoefend in de strijd, om tegen het huis van Israël oorlog te voeren en het koningschap aan Rehabeam, de zoon van Salomo, terug te brengen. 22. Maar het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` kwam tot Semaja, de man van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`: 23. “Zeg tegen Rehabeam, de zoon van Salomo, de koning van Juda, en tegen heel het huis van Juda en Benjamin en de rest van het volk: 24. Zo zegt Yâ-hwéh Yâhuwshúa`: “Je mag niet optrekken of strijden tegen je broeders, de Israëlieten. Keer terug, ieder naar zijn huis, want deze zaak is bij Mij vandaan gekomen.”” Zij luisterden naar het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` en keerden terug om weg te gaan, overeenkomstig het woord van Yâ-hwéh Yâhuwshúa`.
De kalverdienst van Jerobeam
25. Jerobeam bouwde Sichem uit, in het bergland van Efraïm, en ging daar wonen. Naderhand vertrok hij vandaar en bouwde Penuel. 26. En Jerobeam zei in zijn hart: “Nu zal het koninkrijk weer aan het huis van David komen. 27. Als dit volk optrekt om offers te brengen in het huis van Yâ-hwéh Yâhuwshúa` in Jeruzalem, zal het hart van dit volk terugkeren naar hun heer, naar Rehabeam, de koning van Juda. Dan zullen zij mij doden en terugkeren naar Rehabeam, de koning van Juda.” 28. Daarom pleegde de koning overleg en maakte twee gouden kalveren. Hij zei tegen het volk: “Het is te veel voor jullie om op te trekken naar Jeruzalem. Zie je goden, Israël, die je uit het land Egypte hebben doen optrekken.” 29. En hij plaatste het ene in Bethel, en het andere zette hij in Dan. 30. Dit werd aanleiding tot zonde, want het volk liep vóór het ene uit, tot aan Dan toe. 31. Hij maakte ook een tempel op de offerhoogten en hij stelde priesters aan uit alle geledingen van het volk, die niet tot de nakomelingen van Levi behoorden. 32. Verder stelde Jerobeam een feest in voor in de achtste maand, op de vijftiende dag van de maand, zoals het feest dat in Juda gevierd werd, en hij besteeg dan het altaar. Zo deed hij ook in Bethel door offers te brengen aan de kalveren die hij gemaakt had. Hij stelde ook in Bethel priesters aan voor de offerhoogten die hij gemaakt had. 33. Ook bracht hij brandoffers op het altaar dat hij in Bethel gemaakt had, op de vijftiende dag van de achtste maand, in de maand die hij in zijn eigen hart bedacht had. Zo stelde hij voor de Israëlieten een feest in en offerde op het altaar door reukoffers te brengen.